Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

мох мох, род. мо́ху и імху́ м.; мн. імхі́, -хо́ў.

мохе́р махе́р, -ру м.;

мохе́ровый махе́равы.

мохна́тить несов., разг. махна́ціць; касма́ціць; калма́ціць; кудла́ціць;

мохна́титься возвр., страд. махна́ціцца; касма́ціцца; калма́ціцца; кудла́ціцца.

мохна́тка зоол. махна́тка, -кі ж.

мохна́тость махна́тасць, -ці ж.; касма́тасць, -ці ж.; калма́тасць, -ці ж.; кудла́тасць, -ці ж.; кашла́тасць, -ці ж.;

мохна́тый махна́ты; касма́ты; калма́ты; кудла́ты; кашла́ты;

мохна́тое полоте́нце махна́ты (касма́ты) ручні́к.

мохна́ч разг. махна́ч, -ча́ м., кудла́ч, -ча́ м., касма́ч, -ча́ м.; (о мохноногой птице) калашма́н, -на м.

мохноно́гий разг. махнано́гі, касмано́гі.