лу́па лу́па, -пы
Verbum
анлайнавы слоўніклупана́р и лупана́рий
лупи́ть
1. (очищать от коры, скорлупы
2. (брать втридорога)
3. (сильно бить, колотить, хлестать) лупі́ць, біць, лупцава́ць, хваста́ць;
лупи́ть кнуто́м лупі́ць (лупцава́ць, хваста́ць) пу́гай;
дождь лупит дождж лу́піць;
◊
лупи́ть глаза́ лупі́ць во́чы;
лупи́ть как си́дорову ко́зу лупі́ць як сі́дараву казу́;
лупи́ться
1. (шелушиться, отваливаться кусками) лупі́цца;
2.
лу́пка
лупле́ние
лу́пленный лу́плены, абадра́ны, абдзёрты; аблу́плены;
лу́пленый лу́плены.
лупогла́зый
лупули́н