Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

лов м.

1. (ловля) ло́ўля, -лі ж.;

2. (улов) уло́ў род. уло́ву м.

ловела́с разг. лавела́с, -са м.;

ловела́сничать несов., разг. лавела́снічаць.

лове́ц

1. (рыболов) рыбало́ў, -ло́ва м.;

2. (охотник) уст. лаве́ц, род. лаўца́ м.;

на ловца́ и зверь бежи́т посл. на лаўца́ і звер бяжы́ць;

лове́цкий рыбало́ўны; лаве́цкі.

лови́льный горн. лаві́льны;

лови́тель техн. ло́ўнік, -ка м.

лови́ть несов., в разн. знач. лаві́ць;

лови́ть мяч лаві́ць мяч;

лови́ть ры́бу лаві́ць ры́бу;

лови́ть слова́ лаві́ць сло́вы;

лови́ть сча́стье лаві́ць шча́сце;

лови́ть по ра́дио Москву́ лаві́ць па радыё Маскву́;

я лови́л на себе́ неспоко́йные взгля́ды я лаві́ў на сабе́ неспако́йныя по́зіркі;

он бы́стро лови́л всё, что говори́ли ён ху́тка лаві́ў усё, што гавары́лі;

лови́ть на сло́ве лаві́ць на сло́ве;

лови́ть ры́бу в му́тной воде́ погов. лаві́ць ры́бу ў му́тнай (каламу́тнай) вадзе́;

лови́ться

1. (попадаться на удочку, в силок, сеть и т. п.) лаві́цца;

2. страд. лаві́цца; см. лови́ть.

ловка́ч разг. спрытню́га, -гі м., спрытня́к, -няка́ м.;