Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ладI м.

1. (согласие, мир, порядок) лад, род. ла́ду м., зго́да, -ды ж., зла́гада, -ды ж.;

2. (способ, образец) лад, род. ла́ду м.;

на друго́й лад на і́ншы лад;

быть не в лада́х быць не ў лада́х; не ла́дзіць;

де́ло идёт на лад спра́ва ідзе́ на лад.

ладII муз. лад, род. ла́ду м.;

на ра́зные лады́ на ро́зныя лады́;

петь на но́вый лад спява́ць на но́вы лад;

петь в лад спява́ць у лад;

настро́иться на друго́й лад настро́іцца на і́ншы лад.

ладIII охот. склад, род. скла́ду м.

ла́дан ла́дан, -ну м.;

дыша́ть на ла́дан ледзь ды́хаць, ды́хаць на ла́дан;

ла́данка ла́данка, -кі ж.

ла́данник бот. ла́даннік, -ку м.;

ла́данниковые мн., сущ., бот. ла́даннікавыя, -вых.

ла́данный ла́данны, ла́данавы;

ла́данный кедр бот. ла́данны (ла́данавы) кедр.

ладе́йный шахм. ладзе́йны, туро́вы.

ла́дитьI несов. (жить в согласии) ла́дзіць, жыць у зго́дзе (у зла́гадзе).