Verbum

инобытие́ филос. іншабыццё, -цця́ ср.

инове́рец уст. іншаве́рац, -рца м.;

инове́рие іншаве́р’е, -р’я ср.;

инове́рка іншаве́рка, -кі ж.;

инове́рный іншаве́рны;

инове́рческий іншаве́рскі.

иногда́ нареч. ча́сам, часа́мі, падча́с, і́ншы раз, калі́-нікалі́.

иногоро́дний іншагаро́дні.

инозе́мец уст. чужазе́мец, -мца м., іншазе́мец, -мца м.;

инозе́мка уст. чужазе́мка, -кі ж., іншазе́мка, -кі ж.;