Verbum

императи́в филос., грам. імператы́ў, -ты́ву м.;

императи́вность филос., грам. імператы́ўнасць, -ці ж.;

императи́вный імператы́ўны.

импера́тор імпера́тар, -ра м.;

импера́торский імпера́тарскі;

импера́торство імпера́тарства, -ва ср.;

императри́ца імператры́ца, -цы ж.

империа́л ист. імперыя́л, -ла м.

империали́зм імперыялі́зм, -му м.;

агресси́вный империали́зм агрэсі́ўны імперыялі́зм;

вое́нно-феода́льный империали́зм вае́нна-феада́льны імперыялі́зм;

всеми́рный империали́зм сусве́тны імперыялі́зм;

колониа́льный империали́зм каланія́льны імперыялі́зм;

междунаро́дный империали́зм міжнаро́дны імперыялі́зм;

мирово́й империали́зм сусве́тны імперыялі́зм;

империали́ст імперыялі́ст, -та м.;