Verbum

гаси́льник уст., тех. гасі́льнік, -ка м.;

гаси́льный гасі́льны;

гаси́тель прям., перен. гасі́льнік, -ка м.;

гаси́ть несов.

1. (прекращать горение) тушы́ць, гасі́ць;

2. в разн. знач. гасі́ць;

гаси́ть ма́рки гасі́ць ма́ркі;

гаси́ть колеба́ния гасі́ць хіста́нні;

гаси́ть и́звесть гасі́ць ва́пну;

гаси́ть раздраже́ние гасі́ць раздражне́нне;

гаси́ться страд.

1. тушы́цца, гасі́цца;

2. гасі́цца; см. гаси́ть.

гаско́нец гаско́нец, -нца м.;

гаско́нка гаско́нка, -кі ж.;

гаско́нский гаско́нскі.

Гаско́нь ист. Гаско́нь, -ні ж.

га́снуть несов.

1. (переставать гореть) ту́хнуць, га́снуць;

2. перен. га́снуць.