брова́стый
Verbum
анлайнавы слоўнікбро́вка
1.
2. (возвышенный край обочины, кювета, склона) бро́ўка, -кі
бро́вник
бро́вный бро́ўны.
бровь
◊
не в бровь, а в глаз
он и бровью не повёл ён і брыво́м не варухну́ў;
хму́рить брови насу́пліваць бро́вы.
брод брод,
◊
не зна́я бро́ду, не су́йся в во́ду
броди́ло брадзі́ла, -ла
броди́льный брадзі́льны;
броди́льня брадзі́льня, -ні
броди́тьI