наду́маться
1. разг. наду́мацца;
2. (задумать) уст., прост. наду́мацца, наду́маць;
наду́мывать несов., разг. наду́мваць; браць сабе́ ў галаву́;
наду́мываться страд. наду́мвацца.
надура́читься сов., разг. надурэ́цца;
надури́ть сов., прост.
1. надуры́ць; (наделать глупостей) нарабі́ць глу́пства;
2. (нашалить) надурэ́цца;
наду́то нареч. надзьму́та;
наду́тость надзьму́тасць, -ці ж.;
наду́тый
1. прич. надзьму́ты;
2. прич. ашука́ны, абду́раны; см. наду́ть;
3. прич. (увеличенный в объёме) надзьму́ты; (набухший) набрыня́лы;
4. прил., разг. (важный, высокомерный) надзьму́ты, надзіма́ны; (спесивый) ганарлі́вы, ганары́сты, фанабэ́рысты, пыхлі́вы;
5. прил., разг. (обиженный) надзьму́ты; насу́плены;
наду́ть сов.
1. надзьму́ць; (паруса и т. п. — ещё) напя́ць;
наду́ть гу́бы надзьму́ць гу́бы;
наду́ть щёки надзьму́ць шчо́кі;
2. (обмануть) прост. ашука́ць, абдуры́ць;