Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

правофланго́вый прям., перен. правафланго́вы.

правоэкстреми́стский праваэкстрэмі́сцкі.

пра́вщик тип. пра́ўшчык, -ка м.;

пра́вщица пра́ўшчыца, -цы ж.

пра́выйI (противоположный левому)

1. прил. пра́вы;

2. сущ., полит. пра́вы, -вага м.

пра́выйII

1. (не виноватый) невінава́ты;

суд призна́л его́ пра́вым суд прызна́ў яго́ невінава́тым;

2. (справедливый) справядлі́вы; (правильный) пра́вільны; (резонный) слу́шны;

на́ше де́ло пра́вое спра́ва на́ша справядлі́вая;

3. (говорящий, поступающий правильно) / ты прав, вы пра́вы твая́ пра́ўда (ты ма́еш ра́цыю), ва́ша пра́ўда (вы ма́еце ра́цыю);

она́ оказа́лась права́ в свои́х подозре́ниях пра́ўда была́ яе́, калі́ яна́ падазрава́ла (яна́ ме́ла ра́цыю, калі́ падазрава́ла);

вы соверше́нно пра́вы ва́ша пра́ўда (вы ма́еце ра́цыю).

пра́вящий

1. прич. які́ (што) кіру́е; які́ (што) пра́віць; см. пра́витьI;

2. прил. кіру́ючы.

Пра́га г. Пра́га, -гі ж.

прагмати́зм прагматы́зм, -му м.;

прагма́тик прагма́тык, -ка м.;