пра́вящий

1. прич. які́ (што) кіру́е; які́ (што) пра́віць; см. пра́вить​I;

2. прил. кіру́ючы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)