бро́ня (закрепление) бро́ня,
Verbum
анлайнавы слоўнікброня́
броса́ние кі́данне, -ння
броса́тельный кі́дальны.
броса́ть
броса́ть ка́мень кі́даць ка́мень;
броса́ть я́корь кі́даць я́кар;
маши́ну броса́ло во все сто́роны машы́ну кі́дала ва ўсе бакі́;
броса́ть оде́жду кі́даць адзе́нне;
броса́ть друзе́й кі́даць сябро́ў;
броса́ть кури́ть кі́даць куры́ць;
меня́ броса́ло в пот мяне́ кі́дала ў пот;
◊
броса́ть жре́бий кі́даць жэ́рабя;
броса́ть ору́жие кі́даць збро́ю;
броса́ть тень на (кого, что) кі́даць цень на (каго, што);
броса́ть слова́ на ве́тер кі́даць сло́вы на ве́цер;
броса́ть ка́мешки в (чей) огоро́д кі́даць каме́ньчыкі ў (чый) агаро́д;
броса́ть де́ньги на ве́тер кі́даць (пуска́ць) гро́шы на ве́цер;
броса́ть на произво́л судьбы́ кі́даць (пакіда́ць) на во́лю лёсу;
броса́ться
1.
броса́ться снежка́ми кі́дацца сне́жкамі;
броса́ться навстре́чу това́рищу кі́дацца насу́страч тава́рышу;
броса́ться исполня́ть что́-л. кі́дацца выко́нваць што-не́будзь;
броса́ться в во́ду кі́дацца ў ваду́;
2.
◊
броса́ться в глаза́ кі́дацца ў во́чы;
броса́ться в ра́зные сто́роны кі́дацца ў ро́зныя бакі́;
броса́ться де́ньгами раскіда́цца граша́мі;
броса́ться слова́ми кі́дацца сло́вамі.
бро́сить
◊
бро́сить ка́мень (ка́мнем, гря́зью) (в кого) кі́нуць ка́мень (ка́менем, гра́ззю) (у каго);
бро́сить в лицо́ (кому) кі́нуць у твар (каму);
бро́сить я́корь кі́нуць я́кар;
бро́сить перча́тку кі́нуць пальча́тку;
бро́сить взгляд кі́нуць по́зірк, гля́нуць;
бро́сить вы́зов кі́нуць вы́клік, вы́клікаць;
бро́сить тень (на чьё-л. и́мя) кі́нуць цень (на чыё імя́);
хоть брось
бро́ситься
бро́ситься в ата́ку кі́нуцца ў ата́ку;
бро́ситься в объя́тия кі́нуцца ў абды́мкі;
кровь бро́силась в го́лову кроў кі́нулася ў галаву́;
бро́ситься вперёд кі́нуцца напе́рад;
бро́ситься в сто́рону кі́нуцца ўбок;
бро́ситься на по́мощь кі́нуцца на дапамо́гу;
соба́ка бро́силась по́д ноги саба́ка кі́нуўся пад но́гі;
бро́ситься с обры́ва кі́нуцца з кру́чы.
бро́ский
броско́м