пресече́ние перарыва́нне, -ння
ме́ры пресече́ния
пресече́ние перарыва́нне, -ння
ме́ры пресече́ния
пресе́чь
1. (прервать связь) перарва́ць, перапыні́ць;
2. (прекратить) спыні́ць; (положить конец) палажы́ць кане́ц (чаму-небудзь); (уничтожить) зні́шчыць; вы́караніць;
пресе́чь в ко́рне вы́караніць; (искоренить) вы́караніць;
пресе́чься
1. перарва́цца, перапыні́цца;
2. (прекратиться) спыні́цца; (оборваться) абарва́цца;
го́лос пресе́кся го́лас абарва́ўся.
прескве́рный
1. (очень скверный) (ве́льмі) дрэ́нны, (ве́льмі) пага́ны; (ве́льмі) ке́пскі, (ве́льмі) благі́; (ве́льмі) га́дкі, (ве́льмі) бры́дкі; (ве́льмі) агі́дны; (ве́льмі) паску́дны;
2. (плохого качества) (ве́льмі) дрэ́нны; (ве́льмі) ке́пскі.
преску́чный (ве́льмі) ну́дны; (ве́льмі) су́мны;
пресла́вный
пресле́дование
суде́бное пресле́дование судо́вае прасле́даванне (перасле́даванне, перасле́д);
ма́ния пресле́дования
пресле́дователь прасле́давацель, -ля
пресле́довательница прасле́давацельніца, -цы