пресека́ть
1. (прерывать связь) перарыва́ць, перапыня́ць;
2. (прекращать) спыня́ць; (класть конец) кла́сці кане́ц (чаму-небудзь); (уничтожать) знішча́ць; выкараня́ць;
пресека́ть разгово́ры спыня́ць размо́вы;
пресека́ть злоупотребле́ния кла́сці кане́ц злоўжыва́нням, спыня́ць злоўжыва́нні;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)