Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

передра́ть сов.

1. (разодрать, изорвать, износить, истрепать всё, многое) разг. падра́ць, перадра́ць, перадзе́рці;

2. обл. (задрать, растерзать всех, многих — когтями) перадра́ць, перадзе́рці; (задавить, зарезать) перадушы́ць;

ко́ршун передра́л кур каршу́н перадра́ў (перадзёр) курэ́й;

волк передра́л мно́го ове́ц воўк перадушы́ў мно́га аве́чак;

3. (выдрать, высечь всех, многих) разг. пералупцава́ць;

передра́ться (между собой) разг. пабі́цца.

передрема́ть сов., разг. перадрама́ць.

передро́гнуть сов., разг. пераме́рзнуць, перазя́бнуць; перакалаці́цца.

передрожа́ть сов., разг. перадрыжа́ць, перакалаці́цца.

передружи́ться сов., разг. пасябрава́ць.

передря́га ж., разг. калатня́, -ні́ ж., мн. нет; калатне́ча, -чы ж., мн. нет; (переделка) пераплёт, -ту м.;

попа́сть в передря́гу разг. тра́піць у пераплёт.

передуби́ть сов., техн. перадубі́ць;

передублённый пераду́блены.

переду́манный в разн. знач. пераду́маны;