Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пресве́тлый разг. ве́льмі све́тлы.

пресви́тер рел., церк. прэсві́тар, -ра м.;

пресвитериа́нец рел. прэсвітарыя́нец, -нца м.;

пресвитериа́нин рел. прэсвітарыя́нін, -на м.;

пресвитериа́нка прэсвітарыя́нка, -кі ж.;

пресвитериа́нский прэсвітарыя́нскі;

пресвитериа́нство прэсвітарыя́нства, -ва ср.

пресвято́й рел. прасвяты́.

пресека́ть несов.

1. (прерывать связь) перарыва́ць, перапыня́ць;

2. (прекращать) спыня́ць; (класть конец) кла́сці кане́ц (чаму-небудзь); (уничтожать) знішча́ць; выкараня́ць;

пресека́ть разгово́ры спыня́ць размо́вы;

пресека́ть злоупотребле́ния кла́сці кане́ц злоўжыва́нням, спыня́ць злоўжыва́нні; см. пресе́чь;

пресека́ться

1. перарыва́цца, перапыня́цца;

2. (прекращаться) спыня́цца; (обрываться) абрыва́цца;

3. страд. перарыва́цца, перапыня́цца; спыня́цца; знішча́цца; выкараня́цца; см. пресека́ть;