Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

изоби́лующий (чем) бага́ты (на што, чым);

изоби́льно, см. оби́льно;

изоби́льный, см. оби́льный.

изоблича́ть несов. выкрыва́ць (каго, што); (обнаруживать) выяўля́ць (каго, што); (обвинять) абвінава́чваць (каго ў чым), све́дчыць (аб чым);

изоблича́ть взя́точника выкрыва́ць ха́барніка;

изоблича́ть кого́-л. во лжи выкрыва́ць чыю́е́будзь хлусню́;

изоблича́ться страд. выкрыва́цца; выяўля́цца; абвінава́чвацца, све́дчыцца;

изобличе́ние выкрыццё, -цця ср.; выяўле́нне, -ння ср.; абвінава́чванне, -ння ср.;

изобличённый вы́крыты, мног. павыкрыва́ны; вы́яўлены; абвінава́чаны;

изобличи́тель выкрыва́льнік, -ка м.; (обвинитель) абвінава́ўца, -цы м. и ж.;

изобличи́тельница выкрыва́льніца, -цы ж.; абвінава́ўца, -цы м. и ж.;

изобличи́тельный выкрыва́льны, абвінава́ўчы;