Verbum

щепа́льный спец. шчапа́льны.

щепа́ть несов. шчапа́ць;

щепа́ться страд. шчапа́цца.

щепети́льно нареч.

1. патрабава́льна, вы́танчана; мо́дна;

2. педанты́чна, дро́бязна;

3. прынцыпо́ва, карэ́ктна;

4. даліка́тна; см. щепети́льный​ ^2—5;

щепети́льность

1. патрабава́льнасць, -ці ж., вы́танчанасць, -ці ж.; мо́днасць, -ці ж.;

2. педанты́чнасць, -ці ж., дро́бязнасць, -ці ж.;

3. прынцыпо́васць, -ці ж., карэ́ктнасць, -ці ж.;

4. даліка́тнасць, -ці ж.; см. щепети́льный​ ^2—5;

щепети́льный

1. уст. (галантерейный) галантарэ́йны; (парфюмерный) парфу́мны;

2. уст. (изысканный) патрабава́льны, вы́танчаны; (модный) мо́дны;

3. уст. (придирчиво-педантичный) педанты́чны, дро́бязны;

4. (принципиальный, корректный) прынцыпо́вы, карэ́ктны;

5. (деликатный) даліка́тны.

ще́пка

1. трэ́ска, -кі ж., шчэ́пка, -кі ж.;

2. собир. трэ́скі, -сак мн., шчэ́пкі, -пак мн.;

◊

худо́й как ще́пка худы́ як шчэ́пка;

лес ру́бят — ще́пки летя́т погов. лес сяку́ць — трэ́скі ляця́ць;

щепно́й драўля́ны;

щепна́я посу́да драўля́ны по́суд;

щепны́е изде́лия драўля́ныя вы́рабы.

щепо́тка ж., см. ще́по́ть;

щепо́ть ж.

1. тры па́льцы;

2. (крупинка) дро́бка, -кі ж.; (чуток) ка́ліва, -ва ср.