первостате́йный уст.
1. (относящийся к первому разряду) першаразра́дны;
первостате́йный купе́ц першаразра́дны купе́ц;
2. (самый лучший) першаразра́дны, са́мы ле́пшы;
первостате́йный това́р першаразра́дны (са́мы ле́пшы) тава́р;
3. (первостепенный) першара́дны;
первостате́йное де́ло першара́дная спра́ва.
первостепе́нность першара́днасць, -ці ж.;
первостепе́нный першара́дны;
факт первостепе́нного значе́ния факт першара́днага значэ́ння.
первострои́тель першабудаўні́к, -ка́ м.
первоте́льный / первоте́льная коро́ва каро́ва пе́ршага цяле́ння, пярша́чка.
первотёл с.-х. першацёл, -лу м.;
первотёлка ж., с.-х. каро́ва з пе́ршым цялём, пярша́чка, -кі ж.;
первоучи́тель першанаста́ўнік, -ка м.
первоцве́т бот. першацве́т, -ту м.;
первоцве́тные мн., сущ., бот. першацве́тныя, -ных.