Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

первостате́йный уст.

1. (относящийся к первому разряду) першаразра́дны;

первостате́йный купе́ц першаразра́дны купе́ц;

2. (самый лучший) першаразра́дны, са́мы ле́пшы;

первостате́йный това́р першаразра́дны (са́мы ле́пшы) тава́р;

3. (первостепенный) першара́дны;

первостате́йное де́ло першара́дная спра́ва.

первостепе́нность першара́днасць, -ці ж.;

первостепе́нный першара́дны;

факт первостепе́нного значе́ния факт першара́днага значэ́ння.

первострои́тель першабудаўні́к, -ка́ м.

первоте́льный / первоте́льная коро́ва каро́ва пе́ршага цяле́ння, пярша́чка.

первотёл с.-х. першацёл, -лу м.;

первотёлка ж., с.-х. каро́ва з пе́ршым цялём, пярша́чка, -кі ж.;

первоучи́тель першанаста́ўнік, -ка м.

первоцве́т бот. першацве́т, -ту м.;

первоцве́тные мн., сущ., бот. першацве́тныя, -ных.