Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

молодожёны мн. малады́я, -ды́х, маладажо́ны, -наў.

молодо́й

1. прил., в разн. знач. малады́;

молодо́й ме́сяц маладзі́к;

2. сущ. малады́, -до́га м.;

мо́лодо-зе́лено в знач. сказ. мо́лада-зе́лена;

из молоды́х да ра́нних з малады́х ды (але́) ра́нні.

мо́лодость маладо́сць, -ці ж.;

в мо́лодости у маладо́сці, за́малада;

втора́я мо́лодость друга́я маладо́сць;

не пе́рвой мо́лодости не пе́ршай маладо́сці;

по мо́лодости лет па маладо́сці (год).

молоду́ха обл. маладзі́ца, -цы ж., маладу́ха, -хі ж.

молодцева́то нареч. малайцава́та; зухава́та;

молодцева́тость малайцава́тасць, -ці ж.; зухава́тасць, -ці ж.;

молодцева́тый малайцава́ты; (лихой) зухава́ты.

моло́дчик презр. мало́йчык, -ка м.;

молодчи́на (выражение одобрения, похвалы) разг. малайчы́на, -ны м. и ж.;

она́ молодчи́на яна́ малайчы́на.

молоды́е мн., сущ. малады́я, -ды́х.