Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

передари́ть сов. перадары́ць.

переда́точный перада́тачны;

переда́точный механи́зм перада́тачны механі́зм;

переда́точный акт перада́тачны акт;

переда́точная на́дпись фин. перада́тачны на́дпіс;

переда́точное отноше́ние мех. перада́тачныя адно́сіны;

переда́точный вал мех. перада́тачны вал;

переда́точный биле́т ж.-д. перада́тачны біле́т.

переда́тчик в разн. знач. перада́тчык, -ка м.;

переда́тчица перада́тчыца, -цы ж.

переда́ть сов., в разн. знач. перада́ць;

переда́ться перада́цца.

переда́ча в разн. знач. перада́ча, -чы ж.;

переда́ча перехо́дного зна́мени перада́ча перахо́днага сця́га;

переда́ча по ра́дио перада́ча па ра́дыё;

цепна́я переда́ча техн. ланцуго́вая перада́ча.

передба́нник уст. прыла́знік, -ка м.

передва́ивать несов.

1. с.-х. дваі́ць; разг. мяша́ць;

2. техн. (перегонять вторично) пераганя́ць другі́ раз;

передва́иваться страд.

1. с.-х. дваі́цца; разг. мяша́цца;

2. техн. пераганя́цца другі́ раз; см. передва́ивать.