круже́ние
1. (верчение) кружэ́нне, -ння 
2. (вписывание кругов, блуждание) кружэ́нне, -ння 
круже́ние
1. (верчение) кружэ́нне, -ння 
2. (вписывание кругов, блуждание) кружэ́нне, -ння 
кру́жечный
1. ко́навачны; ку́бкавы; ку́фельны;
2. скарбо́начны;
кру́жечный сбор скарбо́начны збор; 
кружи́ть 
1. (вертеть кого, что) круці́ць;
ве́тер кру́жит пыль ве́цер кру́ціць пыл;
2. (описывать круги, блуждать) кружы́ць;
в не́бе кружи́л ко́ршун у не́бе кружы́ў каршу́н;
мы до́лго кружи́ли, пока́ добрали́сь до дере́вни мы до́ўга кружы́лі, паку́ль дабра́ліся да вёскі;
кружи́ть го́лову (кому-л.) круці́ць галаву́ (каму-небудзь);
кружи́ться
1. круці́цца;
2. кружы́цца;
◊
голова́ кру́жи́тся галава́ кру́ціцца.
кру́жка 
1. ко́наўка, -кі 
2. (для сбора денег) скарбо́нка, -кі 
кружко́вец 
кружко́вка гуртко́ўка, -кі 
кружко́вщина 
кружко́вый гуртко́вы;
кружко́м