Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пыхII межд., разг., в разн. знач. пых.

пы́хать несов.

1. (ярко гореть) пала́ць;

2. (жаром) ды́хаць;

печь пы́шет жа́ром печ ды́хае гарачынёй;

3. (выпускать воздух) пы́хкаць;

грибы́ пы́хают под нога́ми грыбы́ пы́хкаюць пад нага́мі;

4. перен. пала́ць; гарэ́ць;

щёки его́ пы́шут румя́нцем шчо́кі яго́ пала́юць (гара́ць) румя́нцам;

пыхну́ть сов., однокр. пы́хнуць;

пыхте́ние

1. пы́хканне, -ння ср.;

2. сапе́нне, -ння ср.; см. пыхте́ть;

пыхте́ть несов., разг.

1. пы́хкаць;

2. (от утомления) сапці́.

пы́шка в разн. знач. пампу́шка, -кі ж., пы́шка, -кі ж.

пы́шно нареч. пы́шна.

пышноволо́сый пышнавало́сы.

пышногру́дый пышнагру́ды.

пы́шность в разн. знач. пы́шнасць, -ці ж.;