Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ми́лостивец уст. дабрадзе́й, -дзе́я м.;

ми́лостивица дабрадзе́йка, -кі ж.

ми́лостиво нареч. лі́тасціва, мі́ласціва, ласка́ва;

ми́лостивый лі́тасцівы, мі́ласцівы, ласка́вы;

будь ми́лостив, бу́дьте ми́лостивы уст. будзь ласка́вы, бу́дзьце ласка́вы;

ми́лостивый госуда́рь (в обращении) уст. ва́ша мі́ласць;

ми́лостивая госуда́рыня (в обращении) уст. ва́ша мі́ласць.

ми́лостыня мі́ласціна, -ны ж., мі́ласць, -ці ж.;

проси́ть ми́лостыню хадзі́ць па мі́ласці, жабрава́ць.

ми́лость

1. (милосердие) лі́тасць, -ці ж., мі́ласць, -ці ж.;

2. (благоволение, одолжение) ла́ска, -кі ж.;

смени́ть гнев на ми́лость змяні́ць гнеў на мі́ласць;

сда́ться на ми́лость победи́теля зда́цца на лі́тасць перамо́жцы;

втере́ться в ми́лость убі́цца ў ла́ску;

быть в ми́лости быць у ла́сцы;

из ми́лости з ла́скі;

ми́лости про́сим! бу́дзьце ласка́вы!, калі́ ла́ска!;

сде́лайте ми́лость зрабі́це ла́ску, бу́дзьце ласка́вы;

скажи́те на ми́лость скажы́це, калі́ ла́ска;

по ми́лости (кого, чьей) праз ла́ску (каго, чыю);

ми́лостью бо́жьей ла́скаю бо́жай;

оказа́ть ми́лость зрабі́ць ла́ску.

ми́лочка разг., ласк. мі́лачка, -кі ж.

ми́лый

1. прил. мі́лы;

2. прил. (дорогой, любимый) лю́бы;

3. сущ. лю́бы, -бага м., мі́лы, -лага м.; (возлюбленный — ещё) каха́ны, -нага м.;

ми́лые браня́тся — то́лько те́шатся посл. хто каго́ лю́біць, той таго́ і чу́біць;

ми́лое де́ло до́брая спра́ва, любата́.

ми́ля мі́ля, -лі ж.

миля́га фам. міля́га, -гі м. и ж.