ми́лый

1. прил. мі́лы;

2. прил. (дорогой, любимый) лю́бы;

3. сущ. лю́бы, -бага м., мі́лы, -лага м.; (возлюбленный — ещё) каха́ны, -нага м.;

ми́лые браня́тся — то́лько те́шатся посл. хто каго́ лю́біць, той таго́ і чу́біць;

ми́лое де́ло до́брая спра́ва, любата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)