Verbum

гадли́во нареч. га́дліва, гідлі́ва;

гадли́вость га́длівасць, -ці ж., гідлі́васць, -ці ж.;

гадли́вый га́длівы, гідлі́вы.

гадоли́ний хим. гадалі́ній, -нію м.

га́достный разг., см. га́дкий;

га́дость ж. га́дасць, -ці ж.; брыдо́та, -ты ж., паску́дства, -ва ср.;

де́лать га́дости рабі́ць га́дасці.

гадю́ка прям., перен. гадзю́ка, -кі ж.; га́дзіна, -ны ж.;

гадю́чий гадзю́чы.

га́ер уст. га́ер, -ра м., бла́зан, -зна м.;

га́ерничать несов. га́ернічаць, блазнава́ць;