Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

хлебофура́жный збожжафура́жны.

хлев прям., перен. хлеў, род. хлява́ м.

хлестако́вщина пренебр. хлестако́ўшчына, -ны ж.

хлеста́ние хваста́нне, -ння ср.; сцёбанне, -ння ср., сцяба́нне, -ння ср.; пля́сканне, -ння ср.; ля́сканне, -ння ср.; см. хлеста́ть 1.

хлестану́ть сов., однокр., прост. хвастану́ць; сцёбнуць, сцебану́ць; пля́снуць, ля́снуць; см. хлеста́ть 1.

хлеста́ть несов.

1. (бить) хваста́ць; (стегать) сцёбаць, сцяба́ць; (ладонью) пля́скаць, ля́скаць;

2. (о волнах, струях) хваста́ць; (бить) біць; (плескать) плёскаць; (о ветре, дожде) хваста́ць;

3. (литься) лі́цца; (бить струёй) біць, свіста́ць;

кровь хле́щет из ра́ны кроў лье́цца (б’е, сві́шча) з ра́ны;

4. (пить) прост., фам. жлу́кціць.

хлестну́ть сов., однокр.

1. (ударить) хво́снуць, хвастану́ць, хвасяну́ць; (стегнуть) сцёбнуць, сцебану́ць; (ладонью) пля́снуць, ля́снуць;

2. (о волнах, струях — ударить) уда́рыць; (плеснуть) плёснуць;

3. (политься) лі́нуцца, лі́нуць, сві́снуць.

хлесть межд., в знач. сказ., прост. хвось, плясь, лясь.