Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пле́нум пле́нум, -ма м.

пленэ́р жив. пленэ́р, -ру м.;

пленэри́зм пленэры́зм, -му м.;

пленэри́ст пленэры́ст, -та м.;

пленэри́стка пленэры́стка, -кі ж.;

пленэ́рный пленэ́рны.

пленя́ть несов.

1. (брать в плен) уст. браць у пало́н, палані́ць;

2. перен. палані́ць; (очаровывать) зачаро́ўваць; чарава́ць; (привлекать) прыва́бліваць, ва́біць; (увлекать, захватывать) захапля́ць;

пленя́ться

1. (очаровываться) зачаро́ўвацца; (увлекаться) захапля́цца;

2. страд. бра́цца ў пало́н; палані́цца; зачаро́ўвацца; чарава́цца; прыва́блівацца, ва́біцца; см. пленя́ть.

плеона́зм лит. плеана́зм, -му м.;

плеонасти́ческий плеанасты́чны.