мори́лка
Verbum
анлайнавы слоўнікмори́льня
мори́льщик мары́льшчык, -ка
мори́льщица мары́льшчыца, -цы
мори́ть
1. мары́ць; (травить) труці́ць, атру́чваць; (уничтожать) вынішча́ць;
мори́ть мыше́й труці́ць мышэ́й;
2. (мучить) мары́ць, стамля́ць; (изнурять) мардава́ць;
мори́ть го́лодом мары́ць го́ладам;
3.
4. (об угольях)
мори́ться
1. (томиться, уставать)
2.
морко́вка
морко́вник
морко́вный марко́ўны;
морко́вь мо́рква, -вы