Кри́тское мо́ре Кры́цкае мо́ра.
Verbum
анлайнавы слоўніккритя́нин крыця́нін, -на
критя́нка крыця́нка, -кі
кри́ца
крича́ние
1. крыча́нне, -ння
2. (подзывание) гука́нне, -ння
крича́ть
1. крыча́ць;
2. (подзывать) гука́ць, клі́каць, зваць, падзыва́ць;
◊
крича́ть во всё го́рло крыча́ць на ўсё го́рла;
не свои́м го́лосом крича́ть крыча́ць не сваі́м го́ласам;
крича́ть дурны́м го́лосом (благи́м ма́том) крыча́ць не́мым го́ласам;
хоть карау́л кричи́ хоць гвалт крычы́;
крича́щий
1.
2.
крича́щий наря́д крыклі́вы (кі́дкі) убо́р;
крича́щие противоре́чия вялі́кія (страшэ́нныя) супярэ́чнасці.
Кри́чев
кри́чевский кры́чаўскі.
Кри́чевский райо́н Кры́чаўскі раён.