Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пробива́емость прабіва́льнасць, -ці ж.;

пробива́ние прабіва́нне, -ння ср.; см. пробива́ть 1;

пробива́ть несов.

1. в разн. знач. прабіва́ць;

2. (проконопачивать) спец. праканапа́чваць; см. проби́ть 1, 2;

пробива́ться

1. в разн. знач. прабіва́цца; (о волосах — ещё) высяда́ць; (о растениях — ещё) узыхо́дзіць;

2. (преодолевать нужду) разг. перабіва́цца; см. проби́ться;

3. страд. прабіва́цца; праканапа́чвацца; см. пробива́ть.

проби́вка ж., разг., спец.

1. (действие) прабі́ўка, -кі ж., прабіва́нне, -ння ср.; канапа́чанне, -ння ср.; см. пробива́ть;

2. (материал, которым конопатят) па́кулле, -лля ср.;

пробивно́й в разн. знач. прабіўны́;

проби́вочный прабі́вачны.

пробира́ть несов.

1. (пронимать, прохватывать) прайма́ць, прабіра́ць;

2. (делать выговор, бранить кого-л.) разг. прабіра́ць, выгаво́рваць (каму), свары́цца (на каго), ла́яць;

3. (посев) с.-х. прапо́лваць, прарыва́ць; см. пробра́ть;

пробира́ться

1. прабіра́цца;

пробира́ться сквозь толпу́ прабіра́цца праз нато́ўп;

2. страд. прапо́лвацца, прарыва́цца; см. пробира́ть 3.

проби́рка прабі́рка, -кі ж.