проби́вка ж., разг., спец.

1. (действие) прабі́ўка, -кі ж., прабіва́нне, -ння ср.; канапа́чанне, -ння ср.; см. пробива́ть;

2. (материал, которым конопатят) па́кулле, -лля ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)