Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

плене́ние ср., книжн.

1. (действие) палане́нне, -ння ср., мн. нет;

2. (плен) пало́н, -ну м., мн. нет;

пленённый

1. узя́ты ў пало́н, паланёны, запало́нены;

2. перен. паланёны, запало́нены; (очарованный) зачарава́ны; (привлечённый) прыва́блены; (увлечённый) захо́плены;

плени́тельно нареч. чаро́ўна; прыва́бна;

плени́тельность чаро́ўнасць, -ці ж.; прыва́бнасць, -ці ж.;

плени́тельный (чарующий) чаро́ўны; (привлекательный) прыва́бны;

плени́ть сов.

1. (взять в плен) уст. узя́ць у пало́н; палані́ць, запалані́ць;

2. перен. палані́ць, запалані́ць; (очаровать) зачарава́ць; (привлечь) прыва́біць; (увлечь, захватить) захапі́ць;

плени́ться зачарава́цца; (увлечься) захапі́цца.

пле́нник

1. пало́нны, -ннага м.;

2. перен. няво́льнік, -ка м.;

пле́нница

1. пало́нная, -ннай ж.; поэт., уст. паланя́нка, -кі ж.;

2. перен. няво́льніца, -цы ж.;

пле́нный

1. прил. пало́нны;

2. сущ. пало́нны, -ннага м.