Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

клейме́ние прям., перен. клеймава́нне, -ння ср.;

клеймённый прич. клеймава́ны;

клеймёный прил. клеймава́ны;

клейми́ть несов. клеймава́ць;

клейми́ть позо́ром га́ньбіць;

клеймо́ кляймо́, -ма́ ср.;

клеймо́ позо́ра кляймо́ га́ньбы;

Ка́иново клеймо́ Ка́інава кляймо́;

клеймо́вщик спец. клеймава́льшчык, -ка м.;

клеймо́вщица клеймава́льшчыца, -цы ж.

кле́йстер кле́йстар, -ру м.

клекота́ние ср. клеката́нне, -ння ср., клёкат, -ту м.;

клекота́ть несов. клеката́ць.