благоде́тельный дабрадзе́йны; (благотворный) дабратво́рны;
благоде́тельствовать несов., уст. рабі́ць дабро́, спрыя́ць, дабрадзе́йнічаць; (покровительствовать) апекава́цца (кім).
благодея́ние ср., уст. дабрадзе́йства, -ва ср.; дабро́, -ра́ ср.; до́бры ўчы́нак; спрыя́нне, -ння ср.
благоду́шествовать несов. быць у лаго́дным ста́не, право́дзіць бесклапо́тна час;
благоду́шие ср. лаго́днасць, -ці ж.; (добродушие) дабраду́шнасць, -ці ж.;
благоду́шно нареч. лаго́дна; дабраду́шна;
благоду́шный лаго́дны; (добродушный) дабраду́шны.
благожела́тель добразычлі́вец, -лі́ўца м., зычлі́вец, -лі́ўца м.; (сторонник) прыхі́льнік, -ка м.;
благожела́тельница добразычлі́ўка, -кі ж.; прыхі́льніца, -цы ж.;
благожела́тельно нареч. добразычлі́ва, зычлі́ва; прыхі́льна; спрыя́льна;