истече́ние
1. (вытекание) выцяка́нне, -ння
2. (окончание) сканчэ́нне, -ння
до истече́ния сро́ка да сканчэ́ння (заканчэ́ння) тэ́рміну;
за истече́нием сро́ка з прычы́ны сканчэ́ння тэ́рміну;
по истече́нии сро́ка па сканчэ́нні тэ́рміну.
истече́ние
1. (вытекание) выцяка́нне, -ння
2. (окончание) сканчэ́нне, -ння
до истече́ния сро́ка да сканчэ́ння (заканчэ́ння) тэ́рміну;
за истече́нием сро́ка з прычы́ны сканчэ́ння тэ́рміну;
по истече́нии сро́ка па сканчэ́нні тэ́рміну.
исте́чь
1. (вытечь, вылиться)
2. (о времени) міну́ць, ско́нчыцца; (уплыть) сплы́сці;
3. (изойти кровью, слезами
истёсанный счаса́ны.
истёсывать
истёсываться
и́стина
1. і́сціна, -ны
расходи́ться с и́стиной не адпавяда́ць і́сціне;
2. (правда) пра́ўда, -ды
и́стинно
и́стинность праўдзі́васць, -ці
и́стинный праўдзі́вы, сапра́ўдны; (неподдельный — ещё) шчы́ры;
и́стинная любо́вь шчы́рае (сапра́ўднае) каха́нне;
и́стинная пра́вда шчы́рая пра́ўда;
и́стинный друг шчы́ры (сапра́ўдны) ся́бар.