Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

истече́ние

1. (вытекание) выцяка́нне, -ння ср.;

2. (окончание) сканчэ́нне, -ння ср., заканчэ́нне, -ння ср.;

до истече́ния сро́ка да сканчэ́ння (заканчэ́ння) тэ́рміну;

за истече́нием сро́ка з прычы́ны сканчэ́ння тэ́рміну;

по истече́нии сро́ка па сканчэ́нні тэ́рміну.

исте́чь сов.

1. (вытечь, вылиться) книжн., уст. вы́цечы; перен. (выйти, появиться) вы́йсці;

2. (о времени) міну́ць, ско́нчыцца; (уплыть) сплы́сці;

3. (изойти кровью, слезами и т. п.) сысці́, сплы́сці.

истёртый

1. сцёрты, пацёрты;

2. сцёрты, мног. пасціра́ны;

3. сцёрты; см. истере́ть.

истёсанный счаса́ны.

истёсывать несов. счэ́сваць;

истёсываться страд. счэ́свацца.

и́стина

1. і́сціна, -ны ж.;

расходи́ться с и́стиной не адпавяда́ць і́сціне;

2. (правда) пра́ўда, -ды ж.;

и́стинно нареч. сапраўды́;

и́стинность праўдзі́васць, -ці ж., сапра́ўднасць, -ці ж.

и́стинный праўдзі́вы, сапра́ўдны; (неподдельный — ещё) шчы́ры;

и́стинная любо́вь шчы́рае (сапра́ўднае) каха́нне;

и́стинная пра́вда шчы́рая пра́ўда;

и́стинный друг шчы́ры (сапра́ўдны) ся́бар.