Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

перегово́рный перагаво́рны;

перегово́рный пункт междугоро́дной телефо́нной ста́нции перагаво́рны пункт міжгаро́дняй тэлефо́ннай ста́нцыі;

перегово́рное устро́йство перагаво́рнае прыстасава́нне (прыла́да);

перегово́ры перамо́вы, -мо́ў ед. нет, перагаво́ры, -раў ед. нет;

ми́рные перегово́ры мі́рныя перамо́вы (перагаво́ры).

перего́н в разн. знач. пераго́н, -ну м.;

перего́н скота́ пераго́н жывёлы;

на перего́не ме́жду ста́нциями на пераго́не памі́ж ста́нцыямі.

перего́нка в разн. знач. пераго́нка, -кі ж.;

суха́я перего́нка суха́я пераго́нка.

перего́нный пераго́нны;

перего́нный куб пераго́нны куб;

перего́ночный пераго́начны;

перего́нщик пераго́ншчык, -ка м.;

перегоня́ть несов.

1. (опережать) пераганя́ць, апярэ́джваць, выпярэ́джваць;

2. в др. знач. пераганя́ць; см. перегна́ть;

перегоня́ться

1. (перегонять друг друга) разг. ісці́ напераго́нкі;

2. страд. пераганя́цца, апярэ́джвацца, выпярэ́джвацца; см. перегоня́ть.

перегора́живание перагаро́джванне, -ння ср.;