Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пыли́нка разг. пылі́нка, -кі ж.

пыли́ть несов. пылі́ць;

пыли́ться пылі́цца;

пыли́ща разг. пылі́шча, -шчы ж.

пы́лкий

1. уст., обл. па́лкі; (горячий) гара́чы;

пы́лкие дрова́ па́лкія дро́вы;

пы́лкий ого́нь гара́чы аго́нь;

2. перен. па́лкі, гара́чы;

пы́лкая любо́вь па́лкая любо́ў;

пы́лкий ю́ноша гара́чы юна́к.

пы́лко нареч. па́лка; (горячо) го́рача;

пы́лкость па́лкасць, -ці ж.; гара́чнасць, -ці ж.

пыль ж. пыл, род. пы́лу м.;

косми́ческая пыль касмі́чны пыл;

пыль в глаза́ пуска́ть пыл (тума́ну, ману́) у во́чы пуска́ць; жвір у во́чы сы́паць.

пы́льникI бот. пы́льнік, -ка м.

пы́льникII (плащ) разг. пы́льнік, -ка м., пылаві́к, -ка́ м.