Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пичу́жка ласк. пта́шачка, -кі ж., пту́шачка, -кі ж.

пи́шущий

1. прич. які́ (што) пі́ша; які́ (што) малю́е; см. писа́ть;

2. прил. друкава́льны;

пи́шущая маши́нка друкава́льная машы́нка, друка́рка.

пи́ща ж.

1. е́жа, -жы ж.; (съестные припасы) харч, род. ха́рчу м.; (корм) корм, род. ко́рму м.; (кушанье) стра́ва, -вы ж.; яда́, род. яды́ ж.; (питание) харчава́нне, -ння ср.;

здоро́вая пи́ща здаро́вая е́жа;

лёгкая пи́ща лёгкая е́жа;

мясна́я пи́ща мясна́я е́жа, мясны́ харч;

пи́ща живо́тных корм жывёл;

горя́чая пи́ща гара́чая стра́ва;

пи́ща и питьё яда́ і піццё;

приго́дный для пи́щи прыго́дны для яды́;

употребля́ть в пи́щу е́сці, ужыва́ць як е́жу (для яды́);

2. (вещества, питающие организм) пажы́так, -тку м.;

пи́ща расте́ний пажы́так раслі́н;

3. перен. пажы́так, -тку м., пажы́ва, -вы ж.;

духо́вная пи́ща духо́ўны пажы́так;

пи́ща для ума́ пажы́так для ро́зуму;

дава́ть пи́щу чему́-л. перен. дава́ць пажы́ву чаму́е́будзь.

пища́ль ж.

1. воен., ист. пішча́ль, -лі ж.;

2. муз. пі́шчык, -ка м., ду́дачка, -кі ж.

пища́ние пішча́нне, -ння ср.;

пища́ть несов. пішча́ць.

пищебло́к харчабло́к, -ка м.

пищеваре́ние стравава́нне, -ння ср.;

о́рганы пищеваре́ния о́рганы стравава́ння;

пищевари́тельный стравава́льны;

пищевари́тельный аппара́т стравава́льны апара́т;

пищевари́тельный проце́сс стравава́льны працэ́с.

пищеви́к харчаві́к, -ка́ м.