Verbum

ту́чка уменьш.-ласк. хма́рка, -кі ж.

тучне́ть несов.

1. (о ком-л.) сыце́ць, тлусце́ць, паўне́ць, гладчэ́ць;

2. (о земле) тлусце́ць, набіра́цца сі́лы;

3. (о колосе, зерне) ядране́ць, наліва́цца, паўне́ць; (о траве) станаві́цца сакаві́тым (больш сакаві́тым, сакаўны́м, больш сакаўны́м, сакаўне́йшым, со́чным, больш со́чным, сачне́йшым).

ту́чность

1. сы́тасць, -ці ж., тлу́стасць, -ці ж., паўната́, -ты́ ж.;

2. тлу́стасць, -ці ж., урадлі́васць, -ці ж.;

3. я́дранасць, -ці ж., паўната́, -ты́ ж.; сакаві́тасць, -ці ж., со́чнасць, -ці ж.; см. ту́чный;

ту́чный

1. сы́ты, тлу́сты, по́ўны, гла́дкі;

2. (о земле) тлу́сты, урадлі́вы;

3. (о колосе, зерне) я́драны, налі́ты, по́ўны; (сочный и густой — о траве или с густой и сочной травой — о луге) сакаві́ты, со́чны, сакаўны́.

туш​^I муз. туш, род. ту́ша м.

туш​^II (в бильярде) туш, род. ту́шу м.

ту́ша прям., перен. ту́ша, -шы ж.

туше́ муз., спорт. тушэ́ нескл., ср.

тушева́льный тушава́льны;

тушева́льщик тушава́льшчык, -ка м.;