пестре́тьII несов.
1. (мелькать) мільга́ць; (часто попадаться) ча́ста трапля́цца;
флажки́ пестря́т пе́ред глаза́ми сцяжкі́ мільга́юць пе́рад вачы́ма;
2. (изобиловать чем-л. пёстрым) стракаце́ць;
рису́нок пестри́т я́ркими кра́сками малю́нак стракаці́ць я́ркімі фа́рбамі;
статья́ пестри́т цита́тами перен. арты́кул стракаці́ць цыта́тамі.
пестри́ть несов.
1. прям., перен. стракаці́ць;
2. безл. мітусі́цца;
пестри́т в глаза́х мітусі́цца ў вача́х.
пестрова́тый страка́цісты.
пестрокры́лки мн., сущ., зоол. стракатакры́лкі, -лак;
пестрокры́лка ед. стракатакры́лка, -кі ж.
пестрокры́лый стракатакры́лы.
пестроли́стный и пестроли́стый стракаталі́сты.
пестрота́
1. страка́тасць, -ці ж.; пярэ́стасць, -ці ж.; рознакаляро́васць, -ці ж.; рабізна́, -ны́ ж.;
2. перен. неаднаста́йнасць, -ці ж., ро́знасць, -ці ж.; квяці́стасць, -ці ж.; см. пёстрый.
пестротка́ный текст. страка́ты, рабы́.
пестру́шка ж., зоол.
1. (рыба) стро́нга, -гі ж.; фарэ́ль, -лі ж.;
2. (зверёк) ле́мінг, -га м.