трудоустро́йство працаўладкава́нне, -ння ср.
трудя́га м. и ж., прост. (о мужчине) працаві́к, -ка́ м., рабаця́га, -гі м.; (о женщине) працаві́чка, -кі ж., рабаця́га, -гі ж.
трудя́щийся
1. прич. які́ (што) працу́е;
2. прил. працо́ўны;
трудя́щиеся ма́ссы працо́ўныя ма́сы;
3. сущ. працо́ўны, -нага м.
тру́женик працаўні́к, -ка́ м.; (трудолюбивый человек — ещё) працаві́к, -ка́ м.;
тру́женица працаўні́ца, -цы ж., працаві́чка, -кі ж.;
тру́женический працо́ўны;
тру́женичество ср. працо́ўнае жыццё.
труни́ть несов. паке́пліваць (з каго, з чаго), насміха́цца (з каго, з чаго).
труп труп, род. тру́па м.