Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

тро́нутьI сов.

1. (прикоснуться) крану́ць;

2. прям., перен. (задеть) зачапі́ць;

3. (сдвинуться с места, отправиться в путь) ру́шыць; см. тро́гатьI;

4. (попортить) прост. крану́ць, папсава́ць; (о морозе — ещё) прымаро́зіць;

моро́з тро́нул дере́вья маро́з крану́ў (прымаро́зіў) дрэ́вы.

тро́нутьII сов. (вызвать глубокие чувства) узру́шыць, узварушы́ць, крану́ць, расчу́ліць; см. тро́гатьII.

тро́нутьсяI сов. (сдвинуться с места, направиться куда-л.) ру́шыцца, крану́цца; см. тро́гатьсяI 1.

тро́нутьсяII сов. (испытать чувство умиления) расчу́ліцца;

тро́нуться до слёз расчу́ліцца да слёз.

тро́нутьсяIII сов. (сойти с ума), разг. звар’яце́ць, стра́ціць ро́зум.

троп лит. троп, род. тро́па м.

тропа́ сце́жка, -кі ж., разг. сцяжы́на, -ны ж.

тропа́рь церк. трапа́р, -ра́ м.

тропи́зм бот. трапі́зм, -му м.

тро́пик тро́пік, -ка м.;

тро́пик Ра́ка тро́пік Ра́ка;

тро́пик Козеро́га тро́пік Казяро́га.