Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

пермя́к уст. пярмя́к, род. пермяка́ м.;

пермя́цкий пярмя́цкі;

пермя́чка пярмя́чка, -кі ж.

перна́тые мн., сущ., зоол. пту́шкі, -шак, ед. пту́шка, -кі ж.;

перна́тый птушы́ны;

перна́тое царство птушы́нае ца́рства.

перна́ч ист. (оружие) пярна́ч, род. пернача́ м.

перо́ в разн. знач. пяро́, -ра́ ср., мн. пёры, -раў, собир. пе́р’е, -р’я ср.;

стра́усовое перо́ стра́усавае пяро́;

перо́ руля́ пяро́ руля́;

торго́вля перо́м и пухо́м га́ндаль пе́р’ем і пу́хам;

ве́чное перо́ ве́чнае пяро́;

про́ба пера́ спро́ба пяра́;

о́строе перо́ во́страе пяро́;

одни́м ро́счерком пера́ адны́м ро́счыркам пяра́;

взя́ться за перо́ узя́цца за пяро́;

что напи́сано перо́м, того́ не вы́рубишь топоро́м посл. сло́ва — ве́цер, а пісьмо́ — грунт; што напіса́на пяро́м, не вы́сечаш і сяке́рай;

ни пу́ха, ни пера́ лаўцу́ з аўцу́; дай, бо́жа, каб было́ ўсё го́жа.

перочи́нный / перочи́нный нож сцізо́рык.

перпендикуля́р мат. перпендыкуля́р, -ра м.;

перпендикуля́рно нареч. перпендыкуля́рна;