Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

привходя́щий (посторонний) пабо́чны; (случайный) выпадко́вы; (дополнительный) дадатко́вы;

привходя́щие обстоя́тельства пабо́чныя акалі́чнасці.

привыка́ние прывыка́нне, -ння ср.; прызвыча́йванне, -ння ср.;

привыка́ть несов. прывыка́ць; (осваиваться) прызвыча́йвацца;

нам не привыка́ть нам не прывыка́ць.

привы́кнуть сов. прывы́кнуць, мног. папрывыка́ць; (освоиться) прызвыча́іцца;

привы́чка прывы́чка, -кі ж., звы́чка, -кі ж.;

привы́чность прывы́чнасць, -ці ж., звы́чнасць, -ці ж.;

привы́чный

1. (ставший привычкой) прывы́чны; (обычный) звы́чны, звыча́йны;

привы́чный о́браз жи́зни прывы́чны (звы́чны, звыча́йны) спо́саб жыцця́;

привы́чное явле́ние звыча́йная (прывы́чная) з’я́ва;

2. (привыкший) звы́клы, прызвыча́ены;

он челове́к привы́чный ён чалаве́к звы́клы.

привяда́ть несов. (паступо́ва) вя́нуць.

привя́занность ж.

1. (о чувстве — расположение) прыхі́льнасць, -ці ж.; (симпатия) сімпа́тыя, -тыі ж.; (любовь) лю́басць, -ці ж., любо́ў, -бо́ві и -бві́ ж., замілава́нне, -ння ср.; (преданность) адда́насць, -ці ж.;

привя́занность к семье́ любо́ў да сям’і́, адда́насць сям’і́;

2. (о человеке или предмете) упадаба́нне, -ння ср., упадо́ба, -бы ж.; (симпатия) сімпа́тыя, -тыі ж.; (любовь) любо́ў, -бо́ві и -бві́ ж., замілава́нне, -ння ср.; (любимец) улюбёнец, -нца м., (любимица) улюбёнка, -кі ж.;

кни́га — моя да́внишняя привя́занность кні́га — мая́ да́ўняя упадо́ба (любо́ў);

она́ — его́ ста́рая привя́занность яна́ — яго́ стара́я сімпа́тыя (любо́ў).

привя́занный

1. прич. прывя́заны;

2. прич., стр., архит. прывя́заны;

3. прил. (преданный) адда́ны; (расположенный) прыхі́льны;