привя́занность ж.

1. (о чувстве — расположение) прыхі́льнасць, -ці ж.; (симпатия) сімпа́тыя, -тыі ж.; (любовь) лю́басць, -ці ж., любо́ў, -бо́ві и -бві́ ж., замілава́нне, -ння ср.; (преданность) адда́насць, -ці ж.;

привя́занность к семье́ любо́ў да сям’і́, адда́насць сям’і́;

2. (о человеке или предмете) упадаба́нне, -ння ср., упадо́ба, -бы ж.; (симпатия) сімпа́тыя, -тыі ж.; (любовь) любо́ў, -бо́ві и -бві́ ж., замілава́нне, -ння ср.; (любимец) улюбёнец, -нца м., (любимица) улюбёнка, -кі ж.;

кни́га — моя да́внишняя привя́занность кні́га — мая́ да́ўняя упадо́ба (любо́ў);

она́ — его́ ста́рая привя́занность яна́ — яго́ стара́я сімпа́тыя (любо́ў).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)