Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прочу́хаться сов., прост. прачу́хацца.

прочь

1. нареч. (в сторону) прэч;

он бы́стро пошёл прочь от меня́ ён шпа́рка пайшо́ў прэч ад мяне́;

2. межд. прэч; (вон) вон; (долой) дало́ў;

прочь с доро́ги! прэч з даро́гі!;

прочь отсю́да! прэч (вон) адгэ́туль!, прэч (дало́ў) з маі́х вачэ́й!;

ру́ки прочь! ру́кі прэч!;

не прочь в знач. сказ. не су́праць, не ад таго́, каб…;

он не прочь отдохну́ть ён не су́праць (не ад таго́, каб) адпачы́ць.

прошага́ть сов.

1. (пройти) прайсці́, пракро́чыць;

2. (некоторое время) прахадзі́ць;

он всю ночь прошага́л по ко́мнате ён усю́ ноч прахадзі́ў па пако́і.

проша́мкать сов., разг. праша́мкаць.

проша́ркать сов., разг. праша́ркаць.

прошата́ться сов.

1. прост. прабадзя́цца, праблука́ць;

2. (шататься, колебаться какое-то время) прахіста́цца, пракалыва́цца.

про́шва спец., прост. про́шва, -вы ж.

проше́дшее сущ. міну́лае, -лага ср.;

проше́дший

1. прич. які́ (што) прайшо́ў; які́ (што) міну́ў; см. пройти́;

2. прил. міну́лы; (прошлогодний) ле́ташні;

проше́дший год, проше́дшая зима́ міну́лы (ле́ташні) год, міну́лая (ле́ташняя) зіма́;

3. прил., грам. про́шлы;

проше́дшее вре́мя грам. про́шлы час.

прошелесте́ть сов.

1. (издать шелест) зашалясце́ць, заша́стаць, зашамаце́ць;

2. (некоторое время) прашалясце́ць, праша́стаць, прашамаце́ць.