прошага́ть сов.

1. (пройти) прайсці́, пракро́чыць;

2. (некоторое время) прахадзі́ць;

он всю ночь прошага́л по ко́мнате ён усю́ ноч прахадзі́ў па пако́і.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)