Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

перетлева́ть несов.

1. (перегнивать) ператлява́ць, перагніва́ць;

2. (перегорать) перагара́ць, перага́рваць, ператлява́ць;

перетле́вший

1. прич. які́ (што) ператле́ў, які́ (што) перагні́ў, які́ (што) паперагніва́ў, які́ (што) перагарэ́ў, які́ (што) паперагара́ў, які́ (што) паперага́рваў; см. перетле́ть;

2. прил. ператле́лы, перагні́лы;

3. прил. перагарэ́лы, ператле́лы;

перетле́ть сов., разг.

1. (перегнить) ператле́ць, перагні́сці, перагні́ць, мног. паперагніва́ць;

2. (перегореть) перагарэ́ць, мног. паперагара́ць, паперага́рваць, ператле́ць.

перето́лки, см. пересу́д 2.

перетолкну́ть сов., разг. перапіхну́ць, перапхну́ць.

перетолкова́ние

1. ператлумачэ́нне, -ння ср.; перакру́чванне, -ння ср.;

2. перагаво́рванне, -ння ср.; см. перетолкова́ть.

перетолко́ванный ператлума́чаны; перакру́чаны; см. перетолкова́ть 1;

перетолкова́ть сов., разг.

1. (истолковать иначе) ператлума́чыць; (истолковать превратно) перакруці́ць;

2. (переговорить) перагавары́ць;

перетолко́вывание ператлума́чванне, -ння ср., ператлумачэ́нне, -ння ср.; перакру́чванне, -ння ср.;

перетолко́вывать несов., разг. (истолковывать иначе) ператлума́чваць; (истолковывать превратно) перакру́чваць;