Verbum

припра́вка тип. прыпра́ўка, -кі ж.;

приправле́ние прыпраўле́нне, -ння ср.;

припра́вленный в разн. знач. прыпра́ўлены;

приправля́ть несов., в разн. знач. прыпраўля́ць;

приправля́ть суп тома́том прыпраўля́ць суп тама́там;

приправля́ть речь остро́тами перен., разг. прыпраўля́ць размо́ву до́сціпамі (дасці́пнымі вы́разамі, жа́ртамі);

приправля́ть набо́р тип. прыпраўля́ць набо́р;

приправля́ть резе́ц прыпраўля́ць разе́ц;

приправля́ться страд. прыпраўля́цца;

припра́вочный в разн. знач. прыпра́вачны.

припры́г прыско́к, -ку м.

припры́гать сов. (приблизиться прыжками) разг. прыскака́ць;

припры́гивать несов., разг.

1. (к припры́гать и припры́гнуть) прыска́кваць;

2. (подпрыгивать) падска́кваць;

припры́гнуть сов. прыско́кнуць; (подпрыгнуть) падско́чыць.